پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در برخی از ماجراها به نظر می رسد که کشور را بوی تعفن فعالیت پوپولیستی برداشته است. کدام ذی شعوری می‌تواند مدعی مسمومیت سریالی توسط خود دانش آموزان شود؟ گیریم که در یک یا دو مدرسه این اتفاق افتاده باشد( بمب بودار)، کدام بی غیرت و مغز تهی و خائنی می‌تواند ادعا کند که مسمومیت‌های سریالی می‌تواند کار چند دانش آموز یا پارک فلان خودروی حامل نفتا در خارج از مدرسه باشد؟ جمع کنید این بساط متعفن توجیه را. گام دومی های انقلاب، نسل مدیران خائن مفت خور حاضر روی سفره انقلاب اسلامی را جمع می کنند. ان شاالله .

هر چند رقم و آمار رسمی‌ای از تعداد مسمومیت‌ها و سطح اثرگذاریشان در دسترس نیست، اما حالا دومینوی مسمومیت‌ها به مساله‌ای جدی برای والدین در شهر‌های درگیر و البته دیگر شهر‌ها تبدیل شده است. افکار عمومی به شدت نگران هستند که این اتفاق، به زودی به دیگر شهر‌های کشور بسط پیدا کند. سطح نگرانی‌ها نسبت به این موضوع به اندازه‌ای بالا رفته که حالا موضوع به یک مساله در سطح ملی تبدیل و مطالبه ورود جدی دستگاه‌های اطلاعاتی و انتظامی به ماجرا مطالبه‌ای عمومی شده است.

چنان مبهم، گنگ و پر حاشیه حرف زده که اگر در هرکجای دنیا بود، مورد تمسخر قرار می‌گرفت. به منظور صریح‌تر گفتن و شفاف‌تر حرف زدن با این جناب به اصطلاح معاون وزیر درخواست می‌کنیم که فصل سوم (حقوق ملت) قانون اساسی را مطالعه کند. آقای معاون وزیر، اگر توانمندی یا شجاعت کار کردن و مدیریت در جمهوری اسلامی را نداری، لطفا با یک استعفا ما را خوشحال کن.این چه توجیحاتی است که برای یک مسئله شبه امنیت ملی بکار می بری؟ اینجا جمهوری اسلامی ایران است. حجی کن ، جمهوری، اسلامی ، ایران. سوال اینجاست که با نوعی بنیادگرایی ظاهرا دینی برای مسموم سازی های زنجیره ای روبرو هستیم یا قصد انحراف افکار عمومی وجود دارد؟ آیا اپوریسیون داخلی و خارجی، می تواند در این موضوع نقش داشته باشد؟